In de rubriek Column worden teksten op persoonlijke titel rond thema’s als kunst, kunsttechnieken, musea en museumbezoek geplaatst.
Museum de Fundatie Zwolle
Lotta Blokker en Van Gogh tot Cremer
Tweede bijdrage in de rubriek COLUMN door Masja van Driel.
Vandaag met een vriendin een bezoek gebracht aan museum De Fundatie in Zwolle. Met de museumjaarkaart probeer je toch minstens een aantal keren per jaar een museum te bezoeken!
Om 11.00 uur werden de deuren geopend. Zo’n 20 bezoekers hadden zich er al verzameld. Een groep jonge basisschoolleerlingen vertrok. Die hadden al in alle rust kunnen kijken en doen en gingen als ware kunstenaars schoolwaarts.
Ons eerste doel was de expositie “Van Gogh tot Cremer” – Nederlandse kunstenaars in Parijs. Hierin staat de artistieke pelgrimage van Nederlanders naar Parijs centraal die eind 19e eeuw op gang kwam en duurde tot en met de jaren ’50 van de 20ste eeuw.
Het schilderij De molen ‘Le blute-fin’ van Vincent van Gogh uit 1886 is het voorbeeld van de start van het modernisme in Nederland onder invloed van Parijs. Parijs als kunsthoofdstad van de wereld oefende op de Nederlanders een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. In het voetspoor van Van Gogh volgden kunstenaars als Kees van Dongen, Jan Sluijters en Leo Gestel. Parijs was een van de weinige steden in Europa waar de meest moderne kunst de lucht vond om vrij te ademen. De broers Bram en Geer van Velde, voor wie Van Gogh het ultieme voorbeeld was, vestigden zich er halverwege de jaren ’20. Bram van Velde schreef: “Parijs met zijn menigte van kunstrichtingen dringt onophoudelijk tot het diepste doordringen en herkennen van je innerlijkste wezen, alleen zo is het mogelijk tot werk te komen wat de tijdspanningen beheerst”.
Nadat we in het ernaast gelegen ‘Villa Suikerberg’ hadden geluncht, vertrokken we naar Heino voor de expositie Paul Citroen – A’dams en Eva’s. Paul Citroen als meester van het portret moet je toch gezien hebben!.
Vanaf het station naar het kasteel Het Nijenhuis, is best een eindje lopen. Wel mooi, door de herfstbladeren. Al fantaserend over het idee van een pendelbusje en de constatering dat het wel erg rustig was op de route kwamen we op het idee om de flyer nog eens goed te bekijken. Niet geopend op woensdag? Nee toch!
Toen maar omgedraaid en weer terug naar Zwolle. Daar ons verhaal gedaan aan een suppoost. Bleek het toch geopend: donderdag t/m zondag gold vanaf 1 november.
Maar zo zie je maar, hoe het ook loopt het is altijd goed: Nu waren we in de gelegenheid in de Fundatie nog wat meer te zien.
Silhouette III, 2013, bronze, 40 x 143 x 82 cm – Lotta Blokker
De expositie van Lotta Blokker had ik niet willen missen. Als je geraakt wordt door kunst, heeft de kunstenaar het goed gedaan. En ik werd geraakt! De expressieve sculpturen kunnen je niet koud laten. Haar figuratieve beelden waarin zij de ziel van de geportretteerde wist te vangen hebben een enorme zeggingskracht. De serie “The Hour of the Wolf” heeft een herinnering als uitgangspunt: “Wat gebeurt er ’s nachts? Als de lichten doven en de telefoon niet meer gaat? Als er geen afspraken zijn en de grote stilte begint?” De Nederlandse beeldhouwer Lotta Blokker (Amsterdam 1980) vroeg het zichzelf vaak af. Als kind al, als ze wakker lag en dacht dat iedereen sliep, behalve zij.
Mooie inspiratiebron, wat heeft geresulteerd in negen levensgrote, bronzen sculpturen die de gevoelens van de slapelozen verbeelden.
Doet me weer stilstaan bij mijn zoektocht naar inspiratie…
Voor deze column heb ik gebruik gemaakt van informatie uit de brochure ‘tentoonstellingsinformatie’.
Auteur artikel en foto: Masja van Driel – 29 oktober 2014
Het Google Art Project – een introductie
Eerste bijdrage in de rubriek COLUMN door Rob de Jong.
Terwijl vrijwel iedereen Google kent en de zoekmachine dagelijks gebruikt – googlen is zelfs een ingeburgerd werkwoord geworden – is het Google Art Project heel wat minder bekend. Een goede reden om via de Kunstkring Nieuwsblog dit bijzondere Google project nog eens onder de aandacht te brengen.
Online kunst kijken
Hoewel velen van ons al heel wat musea hebben bezocht om dat ene bijzondere kunstwerk of die vermaarde collectie eens van dichtbij te bekijken, blijft er toch een eindeloze reeks schilderijen over die je ook wel eens in het museum zou willen bekijken. Maar veel musea zijn simpelweg te ver verwijderd of het ontbreekt ons aan tijd of financiële middelen om net die ene expositie, van bijvoorbeeld Goshka Macuga in het Museum of Contemporary Art Chicago, te bezoeken.
Een bezoek aan de website van een museum geeft je, in beperkte mate, wel de mogelijkheid om de museumcollectie te bekijken. De vernieuwde website van het Rijksmuseum in Amsterdam laat je duidelijk ervaren wat de allerlaatste interactieve mogelijkheden zijn van het online naar kunst kijken. Vanzelfsprekend blijft de directe beschouwing van een kunstwerk veruit de meest ideale manier van kunst beleven.
Een uniek project
Net als het Rijksmuseum met het project Rijksstudio, biedt het Google Art Project de kunstbeschouwer een bijzondere online kijkervaring. Het project dat op 1 februari 2011 van start ging en nog steeds wordt uitgebreid met nieuwe kunstwerken, is uniek door de schaalgrootte van de getoonde kunstwerken. Tot op millimeter niveau zijn de foto-opnames van schilderijen te bekijken. Dit betekent dat de kijker kan inzoomen tot de allerkleinste craquelures van de kunstwerken.
Hierdoor kunnen details worden bekeken die bij een bezoek aan het schilderij in het museum nooit gezien worden, simpelweg omdat men als bezoeker niet zo dicht bij een schilderij kan of mag komen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat online details worden gezien, die door kunsthistorici onopgemerkt zijn gebleven en die wellicht tot nieuwe inzichten kunnen leiden. Mocht u zo’n detail opmerken dan kunt u dit te allen tijde doorgeven aan het project-team en wacht u wellicht eeuwige roem in internationale kring van kunsthistorici en kunstverzamelaars.
De techniek
Net als het Google Earth en het Google Book Search project is het Google Art Project ambitieus van opzet. Google streeft naar een omvangrijke, wereldwijde collectie waarin kunstwerken van internationale alure zijn opgenomen. Elk geselecteerd schilderij wordt gefotografeerd met geavanceerde digitale camera’s met een hoog oplossend vermogen. Hierdoor worden zogenaamde hoge resolutie afbeeldingen mogelijk met een formaat van 1 gigapixel. Dit zijn afbeeldingen met meer dan 1 miljard pixels.
De nieuwste stand van zaken
Op 21 april van dit jaar was het volgende cijfermateriaal over het project beschikbaar*: het Google Art Project omvat momenteel 230 collecties van musea uit 40 landen. Hierin zijn nu 43607 kunstwerken van 9252 kunstenaars opgenomen. De online bezoeker wordt in de gelegenheid gesteld zelf een verzameling aan te leggen met eigen favoriete kunstwerken in een persoonlijke Gebruikersgalerie en deze te delen via social media. Hiervan hebben nu al 15361 bezoekers gebruikt gemaakt.
* Bronvermelding van de cijfers: http://www.googleartproject.com
Auteur artikel: Rob de Jong –
